Na een uitgebreide sensibiliseringscampagne door de ziekenfondsen in 2015 ging in 2016 het mondzorgtraject officieel van start. Sinds de coronacrisis zijn de voorwaarden tijdelijk versoepeld en wordt er rekening gehouden met de tandartsbezoeken in het lopende jaar en het voorgaande jaar. Tegen een achtergrond van een hoge werkdruk en de vergrijzing in de tandheelkundige sector bestaat het risico dat het aanbod niet zal volstaan.
Bij de invoering van het mondzorgtraject was er een onmiddellijke stijging van het aantal tandartscontacten met 4%, wat overeenkwam met een even grote stijging van de ZIV-uitgaven. Op middellange termijn zien we geen vermindering van de kosten die het gevolg kan zijn van een betere mondgezondheid. Er zijn tekenen dat de capaciteit van de tandheelkundige zorg op haar limieten stoot. De voorgestelde oplossing om het mondzorgtraject uit te breiden tot één contact per twee jaar lijkt dus realistischer te zijn voor de tandheelkundige zorgverlening en heeft op (middel)lange termijn geen verhoogde budgettaire impact.